HER ÇOCUK, ANNESİ İÇİN VAZGEÇİLMEZDİR

• 
  

         

 ÇOCUKLAR NEREDE?

Sokakta, hiç çocuk sesi yoktu;

İn cin top oynuyordu.

“Simitçiiii!” diye bağırdı satıcı

Evlerin balkonlarına baktı,

Bir de elindeki simitlere

Anlaşıldı simit satamayacaktı.

Baloncu amca da balon satmıyordu artık,

Pamuk şekeri satan, çoktan bırakmıştı şeker yapmayı…

Üçü bir araya geldiler,

Gelen geçene sual ettiler,

Arzuhal eylediler.

Kimi tersledi, “Bana ne be adam, git işine, haydi!”

Kimisi kaçıp gitti, öyle ya devir, fitne devriydi.

Alimallah! Başına bir şey gelse ondan bilinirdi.

Bizim üç kafadara kimse cevap vermedi.

Bir sokak başında durdular,

Bir umudu dinler gibi beklediler…  Beklediler…

Yine de çocuk sesi gelmedi.

Yaşlı bir amca gördüler,

Koşup, yanına gittiler.

“Bu halin aslı nedir? Durum nedir?” dediler

Yaşlı amca cevap verdi,

Korkak, ürkek sesi titrerdi,

Çocukların yerini söyledi.

Sevindiler, koşup tarif edilen yere geldiler

Simitçi amca bağırdı, "simitciiii!"

Baloncu bütün balonları şişirdi,

Rengarenk pamuk şekerler arabanın camına dizildi.

Sonra dönüp baktılar, koca koca duvarlar

Çocuklar içeride ağlar!

Çocukların yanına bi yaklaşsalar, çocuklar hemen susar.

“Bütün çocuklar bizi bekler”

Görevli seslendi:

"Hey, siz buraya giremezsiniz!"

Buz gibi bir hava esti,

Gardiyanın tok sesi yükseldi;

"Herkes koğuşlara!

Bu günlük bu kadar mola,

Bütün çocuklar annesinin yanına! "

Simitçi şaşırdı,

Baloncu ağladı,

Şekerci sordu:

"Bu çocuklar ne yaptı,

Kimin damından atladı?

Kime zarar verdiler?

Annesinin olmayan günahını

Çocuklar mı çeker? "